|
زمان مطالعه9 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
افلیا پرتو، در دی ماه ۱۳۱۷ در خانواده ای در تهران به دنیا آمد که همگی علاقه مند به موسیقی بودند. به طوری که پدر و مادر او کنسرتهای موسیقی ملی را دنبال می کردند و در انجمن آنها نیز عضویت داشتند.
افلیا در ۱۰ سالگی وارد هنرستان موسیقی ملی شد و در آنجا سالها افتخار شاگردی جواد معروفی را داشت که کاملا سبک و سیاق نوازندگیش بر خلاف استاد مرتضی خان محجوبی بود. همچنین از محضر هنرمندانی چون علینقی وزیری، ابوالحسن صبا ، روح الله خالقی، حسین تهرانی و مهدی مفتاح بهره برده است.
نخستین بانوی پیانیست ایرانی است که موسیقی ملی را با این ساز می نوازد و همچنین با متد درست آموزش می دهد. و دامنه ی فعالیت های هنری او به نوازندگی و تدریس ختم نمی شود. بلکه سال های سال در وزارت فرهنگ و هنر سابق سرپرست ارکستر بانوان بوده است. ارکستر بزرگی که مرکب از سازهای ایرانی و غربی بود که موسیقی ایرانی را می نواختند و سرپرست ارکستر خود پیانو آکوستیک را می نواخت که استاد پرتو بوده است.
به دلایل گفته شده می توان گفت افلیا پرتو را به عنوان بهترین استاد پیانو و نخستین بانوی پیانیست ایرانی باید شناخت.
راهنمای مفید از زبان استاد افلیا پرتو (حتما مطالعه کنید):
با توجه به سوالاتی که از ایشان شده است و جواب ها و نظرات استاد افلیا پرتو توانسته ایم در اینجا اطلاعاتی را جمع آوری کنیم که برای افراد علاقه مند به پیانو مفید است، با ما همراه باشید.
استاد افلیا پرتو بر این نظرند که امروزه متاسفانه نمی توان نظارت کامل بر کار کلاسهای خصوصی داشت، اما این مقوله نسبت به سالهای قبل بهتر شده است، زیرا که در آن زمان هر کسی به خودش اجازه می داد تا هر جایی تدریس کند ولی امروزه اگر فردی بخواهد مجوز تدریس داشته باشد حتما باید در حضور جمعی از اساتید امتحان دهد و مورد تایید قرار گیرد تا بعد از آن مجوز تدریس را بتواند بگیرد.
با توجه به گفته های استاد افلیا پرتو، امروزه در هر خانه ای پیانو پیدا میشود اما مشکل شاید در آموزش باشد که مقداری شاید کوتاهی میشود در این امر. داشتن امکانات و اساتید خوب کنار هم تاثیر بیشتری در آموزش دارد. در زمان گذشته اساتید خوب ولی وسایل کم بوده است. که بهترین کار، آموزش مناسب و تمرین می باشد ولی بدون وسیله امکان ندارد، پس این دو لازم و ملزم هم هستند.
به گفته ی استاد افلیا پرتو، پیانو یک نوع ساز غربی است و بار فرهنگی خودش را دارد. زمانی که هنرجویی به ایشان مراجعه میکند باید مقدمات کار را آن هم طبق موسیقی بین المللی که مربوط به پیانو می باشد را یاد بگیرد که عبارتند از تئوری موسیقی است و بعد از آن به سراغ نوازندگی برود، چرا که نوازندگی بدون تئوری امکان پذیر نیست.
مرحله ی بعد شناخت صداها است که باید گوش هنرجو تقویت شود و بعد شیوه ی نوازندگی است که این شیوه در پیانو، ایرانی و کلاسیک ندارد. حال این به چه معنا است؟ یعنی اینکه ایرانی و یا کلاسیک نواختن پیانو هیچ فرقی از بابت انگشت گذاری ندارد.
پیشنهاد مطالعه:حرفه ای ترین گیتاریست جهان
+ یک خانم ایرانی
شیوه ی هر دو یکی است و فقط فواصل آنها و محتوایشان فرق میکند.
کسانی که برای آموزش به کلاس های استاد افلیا پرتو مراجعه می کنند، برای آموزش چون دو پیانو در آنجا وجود ندارد که یکی کوک کلاسیک و دیگری کوک ایرانی باشد، با همان کوک غربی (بین المللی) قطعات ایرانی را هم آموزش می دهند که موسیقی خودشان را در کنار موسیقی غربی داشته باشند.
می توان گفت که استاد افلیا پرتو، از نسل انسانهایی است که ما را به زندگی امیدوار می کنند. چنین جمعیت کمی اما خاص، با ایده ها و افکار مختص به خودشان، حال آدم را خوب میکنند. استاد افلیا زندگی دراماتیکی داشته، و از حضور بسیاری از بزرگان موسیقی بهره برده است و همچنین در همه ی این سال ها در خانه اش نشسته، ساز زده و شاگردانش را پرورش داده است.
استاد افلیا می گوید اساتید ما، به ما تنها درس موسیقی نداده اند بلکه «آموزش انسان بودن» را داده اند. او نخستین بانوی پیانیست ایرانی می باشد که موسیقی ملی را با این ساز نواخته و با متد درست آموزش می دهد. بانو پرتو از تحصیل کرده ترین بانوان موسیقی علمی است که علم نظری را هم توامان آموخته است.
پیشنهاد مطالعه: آموزش پیانو در منزل
بیش از ۵۰ سال است که پیانو می نوازد و بیشتر از ۳۰ سال است که تدریس می کند و سه نسل متوالی پیروان شیوه ی استاد جواد معروفی از شاگردان او بوده اند.
این بانوی هنرمند در سال ۷۷ گروه موسیقی {یاران} را با خوانندگی {خاطره پروانه} تاسیس کرد و کنسرت های متعددی با این گروه برای بانوان به صحنه برد.
استاد پرتو متولد تهران و در حال حاضر هشتاد و یک سال دارند امیدوارم عمرشان طولانی و همچنان با عزت باشد.
که می‌توان او را یکی از پرافتخارترین زنانِ ایرانی دانست، عضو دایمی فستیوال لوگانوی سوئیس، از اعضای هیات داوران مسابقه های جهانی برترین پیانیست ها، دارای جایزه صلح آلبرت انیشتن، نشان افتخار بین‌المللی رم، جایزه ی «سنت ولنتین طلایی» و جایزه ی برترین فعالیت های فرهنگی زنان از سازمان ملل و بسیاری افتخارات دیگر.
خانم نوین اسماعیلی افروز پیانیست، مدرس، شاعر و نقاش متولد ١٣٢٠ تهران مى باشد. وى با پدر و مادر و برادرش در سنین کودکی به شهر میلان ایتالیا مهاجرت کرد. خانم نوین افروز کنسرت هاى مختلفى در دور دنیا برگزار کرده است. او چند سال بعد از انقلاب به ایران بازگشت و اولین برگزار کننده کنسرت پیانو در تالار وحدت بود. وى شاگردان زیادی را در عرصه موسیقی آموزش داده است و اکنون نیز شاگردانی تحت تعلیم او هستند. خانم نوین افروز شاعر و نقاش توانایی است که اکثر نقاشى هاى خود را با رنگ های طبیعی مانند زعفران، اسفناج، لبو و… رنگ آمیزی میکند.
طبق گفته های خودشان در مصاحبه هایی که انجام شده است، اینطور بیان کرده اند که اواخر سال 68 به ایران برگشتند و متوجه شدند که هیچ کنسرت و یا برنامه ای اجرا نمی شود، به همین دلیل به تالار وحدت رفتند و چند جوان را آنجا ملاقات کردند که همگی شان از این وضع شکایت داشتند پس خانم افروز تصمیم گرفتن تا با مدیر گروه صحبت کنند و از ایشان درخواست اجرای برنامه کردند آن هم در تالار وحدت. که مدیر (آقای مرادخانی) پس از چند روز به ایشان تلفن کرده و با درخواست شان موافقت نمودند. به این ترتیب اولین کنسرت بعد از پایان جنگ در تالار وحدت با اجرای خانم افروز به نمایش درآمد، و جالبتر اینکه مردم از ساعت 4 صبح صف بسته بودند برای تهیه ی بلیط تا این کنسرت را ببینند.
با سونات بتهوون اجرا شروع شده است و طبق گفته ی خودشان دو ساعت سولوی پیانو از آهنگسازانی چون بتهوون، لیست، شوپن و دیگران نواخته اند. استقبالی که از آن کنسرت شد، ایشان را به شدت تحتِ تاثیر قرار داد به طوری که بعد از آن، اولین کنسرت در فرهنگ سرای نیاوران و فرهنگ سرای بهمن را نیز من برگزار کردند؛ تا پیش از این در این فرهنگ‌سراها هیچ کنسرتی برگزار نمی شد.
پیشنهاد مطالعه: نکات مهم برای مالکان پیانو
کم و بیش این موسیقی را شنیده بودم و می‌شناختم؛ اما انگیزه ی اصلی من در استفاده از سازهای ایرانی در آثارم به سالها قبل برمی گردد؛ «هابیل علی‌اف» برای فستیوال فجر به ایران آمده بود و من هم برای دیدنِ آن کنسرت دعوت شده بودم. قبل از شروع برنامه نمی دانستم کیست و علاقه ی چندانی هم به سازِ کمانچه نداشتم؛ اما وقتی موسیقی اش را شنیدم، فکر کردم مثل این است که «پاگانینی» می نوازد. با همان قدرت و نغمه های سحر انگیزش.
با خودم فکر کردم که با این ساز در دنیا کاری انجام دهم و به همین خاطر در این اثر از آن استفاده کردم و خوشبختانه این اتفاق نیز رخ داد. باید اعتراف کنم از «علی‌اف» و از ساز و نوازندگی او الهامِ بسیاری گرفته ام.
من آهنگسازی خوانده ام، اما بیشتر نوازنده هستم و دوره های نوازندگی را از کنسرواتوارهای مختلف – مثلا میلان و ژنو- به پایان رسانده ام و با معدل بسیار خوبی فارغ التحصیل شده ام. مدیر کنسرواتوار میلان بعد از پایانِ تحصیلاتم، بلافاصله برای من یک کنسرت در تئاتری در مرکز میلان که اسمش تصادفا «نوین» بود، ترتیب داد که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.
میدانید من همیشه در پی این بودم که پیشرفت کنم. اصلا نمی‌نشستم و به آنچه که می شدم، راضی نبودم. همیشه بیشتر می خواستم. هنوز هم همین هستم. هنوز هم دلم می‌خواهد چیزهای جدیدی فرا بگیرم. برای همین همواره تلاش کرده‌ام؛ می‌خواستم بیشتر یاد بگیرم و به همین دلیل به ژنو رفتم و بعد از یک سال کنسرواتوار آنجا را هم تمام کردم. بعد دعوت شدم به لندن و
اولین کنسرت مهم بعد از اتمام تحصیلاتم در این شهر برگزار شد و روزنامه‌های تایمز و دیلی تلگراف درباره‌اش نوشتند. دیگر جریان کنسرت‌هایم شروع شد و به بسیاری از کشورهای دنیا مسافرت کردم و کنسرت دادم.
در آخر از آثار ایشان می توان به:
ساخت قطعات بسیار براى پیانو و کوئیست، دوئت-پیانو و ارکستر و گروه کر و سازهاى ایرانى، اجراى قطعات کلاسیک از بتهوون و چایکوفسکی و شوپن، انتشار کتاب های شعر امید صلح، انعکاس، شبنم و نمایی از ایتالیا و… اشاره نمود.
مطالعه باعث بهتر شدن سبک زندگی در جامعه می شود. همانطور که میدانید لذت مطالعه در خواندن مطلبی جذاب، مفید و قابل درک است که کمک شایانی به بازدهی مغز شما میکند. پس سعی ما تولید کنندگان محتوای متنی در وب سایتها، بازنویسی مطالب مهم و کاربردی به صورت جذاب و کاملتر است. امیدوارم مطالب گفته شده در این مطلب برای شما مفید واقع شود
گردآوری شده توسط: آلیک موزیک
کلیه حقوق مادی و معنوی برای این سایت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی می باشد.
